SUatu Pagi YAnG DoDol KupreT
Suatu Pagi…Ketika Matahari belom terlalu tinggi…
Gw Masih Mulet-mulet kayak ulet sambil asyik meniduri kasurku yang empuk
Tiba-tiba..HP gw berbunyi…
Gw liat..
Muncul di layar HP nama “ Si KUNYUK”.
Ya,Kunyuk temen lama gw waktu masih tinggal di Pamulang. Hmm,udah 4 bulanan ini kita gak saling ngasih kabar.Tetapi,Ada apa gerangan sampai sepagi ini dia nelpon gw ?.
Gw : Halo gitu lho?
Kunyuk : Haloo..Apa kabar loe ?,kagak pernah ada kabarnya lagi nih?
Gw : Baek2 aja. Iya sori2 dah hampir setahun ya gw gak kesana ?.Anak2 sama Bonyok loe gimana kabarnya?
Kunyuk : Baik aja Allhamdullih.
Gw :Syukur deh,Ada apa nih?
Kunyuk :Enggak papa, gw Cuma pengen ngasih pertanyaan ?
Gw: Apaan ?*Sedeng Nih orang kayak gak ada masalah penting lagi* batin gw
Kunyuk : Bus apa yang supirnya banyak?
Gw :HAAh,MENE KETEHE..gw orang Jurnalistik bukan Teknik Mesin
Kunyuk :Norak loe ah,wawasan loe berarti cetek
Gw :Terus emangnya apa jawabanya ?
Kunyuk : Bus Antar Jemput Supir
Gw : WakakKAKkak…Garing loe ah kayak krupuk
Kunyuk : Biarin yg penting renyah…Oke deh segitu aja,kapan2 kita sambung lagi…
Gw : Hah..GITU DOANG…Sarap Loe ya pagi2 nelpon gw cuma ngasih tebak-tebakan, gw kirain loe pengen kangen-kangenan ama gw..
Kunyuk :HE…HE..HE.Gak SUDI Gw Kangen-Kangenan AMa loe *Klik* HP langsung mati
Gw : Dasar Cah GEmblung..
Kriyep-kriyep mata gw..masih ngantuk..trus bobok lagi deh….ZZZzzzzzz
<< Beranda